 |
| O εκλιπών Σπ. Ιακωβίδης με τον συμμαθητή του Ζάχο Χατζηφωτίου σε εκδήλωση του συλλόγου μας |
Πλήρης ημερών απεβίωσε σε ηλικία 90 χρονών ο Σπύρος Ιακωβίδης, αρχαιολόγος-ακαδημαϊκός και πρώην Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, εξέχων απόφοιτος του ΠΣΠΑ της τάξης του 1940. Ο εκλιπών συμμαθητής μας, ειδικός σε θέματα μυκηναϊκής αρχαιολογίας και είχε πραγματοποιήσει ανασκαφές στην περιοχή των Αθηνών, στην Ελευσίνα, την Πύλο, τη Θήρα, την Περατή, τον Γλα και τις Μυκήνες, είχε τιμήσει κατ'επανάληψη τον Σύλλογο και το Σχολείο μας με την συμμετοχή του σε εκδηλώσεις και ως θεατή αλλά και ως εισηγητής. Κορυφαία η συμμετοχή του στην Οργανωτική Επιτροπή και τις Εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 80 χρόνων από την ίδρυση του ΠΣΠΑ, από όπου και τα φωτογραφικά στιγμιότυπα.
Ο Σπύρος Ιακωβίδης γεννήθηκε το 1923 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών το 1940. Πήρε δίπλωμα αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1946 και διδακτορικό το 1962. Διετέλεσε Επιμελητής Αρχαιοτήτων (1952-1954), δίδαξε αρχαιολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών (1970-1974), Marburg (1976-1977), Heidelberg (1977) και University of Pennsylvania (1979-1991) και υπήρξε μέλος του Ινστιτούτου Προχωρημένων Σπουδών στο Princeton, ΗΠΑ (1977-1978).Συνέγραψε, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: Η Μυκηναϊκή Ακρόπολις των Αθηνών (1962), Περατή (1969-1970), Αι Μυκηναϊκαί Ακροπόλεις (1973), Vormykenische und Mykenische Wehrbauten (1977), Late Helladic Citadels on Mainland Greece (1988), Γλας Ι (1989), Γλας ΙΙ (1998), Gla and the Kopais (2001), Ανασκαφές Μυκηνών ΙΙΙ. Η νοτιοδυτική συνοικία (με συμμετοχή συνεργατών, 2013). Δημοσίευσε σαρανταοκτώ άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πραγματοποίησε διαλέξεις σε 90 περίπου Πανεπιστήμια, Μουσεία και επιστημονικά σωματεία στην Ελλάδα, Γερμανία, ΗΠΑ, Αυστρία, Αγγλία, Βέλγιο, Καναδά, Κύπρο, Ιρλανδία, Ισπανία, Αυστραλία, Ελβετία.
 |
| O εκλιπών Σπ. Ιακωβίδης βραβευόμενος κατά την κεντρική εκδήλωση εορτασμού των 80 χρόνων ΠΣΠΑ |
Μετείχε σε 65 περίπου επιστημονικές συναντήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (1971-2002). Επί Κατοχής κατατάχθηκε στις Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών υπό τον Ναπολέοντα Ζέρβα και τιμήθηκε με το Μετάλλιο Εθνικής Αντιστάσεως, και τον Μέγα Ταξιάρχη του Φοίνικος Διετέλεσε συνεργάτης στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (1970) και στην Agaische Bronzezeit (1987). Υπήρξε μέλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, της Society for the Promotion of Hellenic Studies, της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, της Society of Antiquaries του Λονδίνου, της Societe de Prehistoire Francaise, του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, εταίρος του Σεμιναρίου Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Columbia, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (Έδρα Αρχαιολογίας, 1991), Γραμματεύς επί των Πρακτικών της Ακαδημίας (2000-2003), Πρόεδρος αυτής (2004) και επόπτης του Κέντρου Ερεύνης της Αρχαιότητος της Ακαδημίας Αθηνών (1993 έως τον θάνατό του). Επίσης υπήρξε Ξένος Εταίρος της Accademia Nationale dei Lincei (Ρώμη), επίτιμο μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών στην Τάξη Φιλοσοφίας και Ιστορίας (Βιέννη), Επίτιμος Διδάκτωρ της Αρχαιολογίας του Dickinson College, Pennsylvania, ΗΠΑ, και του Πανεπιστημίου Κύπρου.
