Ευχές από τον Σύλλογο Αποφοίτων ΠΣΠΑ

Αγαπητοί συναπόφοιτοι,
η οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα στην οποία ζει η χώρα, η κοινωνία μας, όλοι εμείς, ενέπνευσε το φετεινό ευχετήριο μήνυμα του Συλλόγου, μέσα από το οποίο προτείνουμε το 2012 να αναδείξουμε την «ανθρωπιά» και την «αριστεία», δύο αξίες διαχρονικές για την κοινότητα μας, μαθητές, καθηγητές και αποφοίτους του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών.

Χρόνια Πολλά και Καλές Γιορτές σε όλους!

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Αποφοίτων ΠΣΠΑ

Τερμάτισα!

[Την προσωπική του εμπειρία από τη συμμετοχή του στις 13.11.2011 στον Κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας γράφει ο Λευτέρης Αναστασάκης, απόφοιτος του 1983.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη «στήλη» των αναγνωστών του protagon.gr]

Τερμάτισα τον πρώτο μου Μαραθώνιο, ή αλλιώς βρήκα έναν τρόπο να είμαι αισιόδοξος!

Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου να μην αντέχω τα χιλιόμετρα. Μονίμως τελευταίος στο σχολείο στους δρόμος αντοχής κι ας ήμουν γρήγορος στις μικρές αποστάσεις. Τους τύπους που έτρεχαν πέντε χιλιόμετρα τους έβλεπα με θαυμασμό και κρυφή ζήλια. Η φοιτητική ζωή και οι «καλές συνήθειες» που τη συνοδεύουν χειροτέρεψαν τη φυσική μου κατάσταση.

Το ναδίρ όμως το βίωσα τον Νοέμβριο του 2001 σε ηλικία τριάντα πέντε χρονών, παρά το ότι είχα κόψει το τσιγάρο ήδη 9 χρόνια. Συμμετείχα με τους γιους μου, (ηλικίας 5 και 6 χρονών τότε) στον «Δρόμο Υγείας» που οργανώνει η Εταιρία στην οποία δουλεύω για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Πονηρά σκεπτόμενος, δήλωσα στην πιο μικρή απόσταση (2 χιλιόμετρα), έχοντας το ατράνταχτο επιχείρημα ότι πρέπει να τρέξω μαζί με τα παιδιά… Αποτέλεσμα; Σταματούσα κάθε 500 μέτρα για να πάρω ανάσες. Τα παιδιά μου με ξεπέρασαν με χαρακτηριστική άνεση.

Μια Ιστορία της Γερμανικής Κατοχής της Ελλάδος (Ε' μέρος - επίλογος)

[Δημοσιεύουμε σήμερα το πέμπτο και τελευταίο μέρος, μαζί με τον επίλογο, της οικογενειακής ιστορίας που μοιράζεται μαζί μας ο συμμαθητής Πάνος Γεωργαντάς, απόφοιτος του 1948. Η ιστορία είναι αληθής και είναι μια από τις εκατοντάδες παρόμοιες περιπέτειες που ξετυλίχθηκαν στα χρόνια κατοχής της Ελλάδος (1940-1944) και που απέδειξαν το σθένος και τον ηρωϊσμό μαζί με την αγάπη προς την πατρίδα των Ελλήνων της εποχής του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Όπως παρακαλεί ο συμμαθητής μας «ο αναγνώστης ελπίζω να φανεί επιεικής απέναντί μου εάν σε ορισμένα σημεία χρησιμοποίησα λίγη λογοτεχνική υπερβολή στην έκφραση του κειμένου με σκοπό να κρατήσω το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε υψηλό επίπεδο». Λόγω μεγέθους, η ιστορία δημοσιεύεται σε συνέχειες. Η επιλογή του συνοδευτικού φωτογραφικού υλικού έγινε από τους διαχειριστές του ιστολογίου και από φωτογραφικά αρχεία της εποχής]

...Κάποια στιγμή, θα ήταν περίπου πέντε το πρωί της 30ης Απριλίου, έφθασαν στις φυλακές όπου τους περίμενε ένα απόσπασμα για να τους οδηγήσει στα κελιά τους. Τα μπουντρούμια που ονομαζόντουσαν κελιά, ήταν υγρά, βρώμικα, γεμάτα κατσαρίδες, και που και που εμφανιζόταν και κανένα καλοθρεμμένο ποντίκι που έψαχνε για υπολείμματα φαγητών. Ότι το ποιό κατάλληλο δηλαδή για να σπάσει το ηθικό των κρατουμένων με την πάροδο τού χρόνου, και να ετοιμασθούν ψυχικά για ενοχοποιητική ομολογία ενώπιον τού Γερμανικού Στρατοδικείου που θα απεφάσιζε για την ζωή τους.

Μνήμη Χαραλάμπους Δημητρίου (αποφ. '74)

Με ιδιαίτερη θλίψη αποχαιρετήσαμε την Παρασκευή 18.11 τον δικηγόρο Χαράλαμπο Δημητρίου, απόφοιτο της τάξης του 1974, ενεργό και δραστήριο μέλος του Συλλόγου μας με πολυσχιδή κοινωνική και επαγγελματική δραστηριότητα, θανόντα αιφνιδίως.

Ο κ. Δημητρίου, γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα και αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών το 1974. Δικηγόρος Αθηνών παρ' Αρείω Πάγω, ήταν πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές Σπουδές (LL.M) στο London School of Economics του Πανεπιστημίου του Λονδίνου στο Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο, στο Διεθνές Οικονομικό Δίκαιο, στο Συγκριτικό Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο και στο Δίκαιο των Ευρωπαϊκών Οργανισμών. 

Έγινε δεκτός στο Δ.Σ.Α. το 1981 και στη συνέχεια στο Εφετείο Αθηνών και στον Άρειο Πάγο. Διετέλεσε Νομικός Σύμβουλος σε διάφορες εταιρείες και οργανισμούς του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, λέκτορας στο University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου την περίοδο 1982-1983 και Επιστημονικός Συνεργάτης και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Πολιτικών Μελετών και Επιμόρφωσης (Ι.ΠΟ.Μ.Ε.). Διετέλεσε επίσης ειδικός Νομικός Σύμβουλος του Υφυπουργού Γεωργίας κ. Ε. Μπασιάκου (1992-1993) και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφη (2004-2007). 

Ο εκλιπών στήριζε τον Σύλλογο Αποφοίτων του ΠΣΠΑ και συμμετείχε αδιαλείπτως στις δραστηριότητες μας, με εξέχουσα μεταξύ αυτών τη συμμετοχή του στην Οργανωτική Επιτροπή του Εορτασμού των 80 χρόνων από την Ίδρυση του ΠΣΠΑ. Αιωνία σου η μνήμη, κύριε συμμαθητά...

Μια Ιστορία της Γερμανικής Κατοχής της Ελλάδος (Δ' μέρος)

[Δημοσιεύουμε σήμερα το τέταρτο μέρος της οικογενειακής ιστορίας που μοιράζεται μαζί μας ο συμμαθητής Πάνος Γεωργαντάς, απόφοιτος του 1948. Η ιστορία είναι αληθής και είναι μια από τις εκατοντάδες παρόμοιες περιπέτειες που ξετυλίχθηκαν στα χρόνια κατοχής της Ελλάδος (1940-1944) και που απέδειξαν το σθένος και τον ηρωϊσμό μαζί με την αγάπη προς την πατρίδα των Ελλήνων της εποχής του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Όπως παρακαλεί ο συμμαθητής μας «ο αναγνώστης ελπίζω να φανεί επιεικής απέναντί μου εάν σε ορισμένα σημεία χρησιμοποίησα λίγη λογοτεχνική υπερβολή στην έκφραση του κειμένου με σκοπό να κρατήσω το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε υψηλό επίπεδο». Λόγω μεγέθους, η ιστορία δημοσιεύεται σε συνέχειες. Η επιλογή του συνοδευτικού φωτογραφικού υλικού έγινε από τους διαχειριστές του ιστολογίου και από φωτογραφικά αρχεία της εποχής]

...Όταν ο Βασσάτης ηγούμενος του αποσπάσματος της Γερμανικής αστυνομίας όρμησε μέσα στο καφενείο της οδού Καρόλου, η πρώτη κίνησις που έκανε, ήταν να υποδείξει τον Μπούρα στον επικεφαλής αξιωματικό του αποσπάσματος. Βεβαίως μαζί με αυτόν οι Γερμανοί απεφάσισαν να συλλάβουν και τους υπόλοιπους της παρέας, μια και επιμόνως ψάχνανε να βρουν ποιός ήταν ο αρχηγός της αντιστασιακής οργανώσεως.

Μια Ιστορία της Γερμανικής Κατοχής της Ελλάδος (Γ' μέρος)

[Δημοσιεύουμε σήμερα το τρίτο μέρος της οικογενειακής ιστορίας που μοιράζεται μαζί μας ο συμμαθητής Πάνος Γεωργαντάς, απόφοιτος του 1948. Η ιστορία είναι αληθής και είναι μια από τις εκατοντάδες παρόμοιες περιπέτειες που ξετυλίχθηκαν στα χρόνια κατοχής της Ελλάδος (1940-1944) και που απέδειξαν το σθένος και τον ηρωϊσμό μαζί με την αγάπη προς την πατρίδα των Ελλήνων της εποχής του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Όπως παρακαλεί ο συμμαθητής μας «ο αναγνώστης ελπίζω να φανεί επιεικής απέναντί μου εάν σε ορισμένα σημεία χρησιμοποίησα λίγη λογοτεχνική υπερβολή στην έκφραση του κειμένου με σκοπό να κρατήσω το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε υψηλό επίπεδο». Λόγω μεγέθους, η ιστορία δημοσιεύεται σε συνέχειες. Η επιλογή του συνοδευτικού φωτογραφικού υλικού έγινε από τους διαχειριστές του ιστολογίου και από φωτογραφικά αρχεία της εποχής]

...Επιστρέφουμε πάλι στο σπίτι της οικογενείας Γεωργαντά, όπου ο προδότης Βασσάτης μετά την σύλληψη των συνωμοτών της Ε.Κ.Κ.Α, μόλις είχε ανακαλύψει την μικρή σκοτεινή σκάλα που οδηγούσε στο πατάρι της κουζίνας τού διαμερίσματος. Εκεί ανέβηκαν πλέον όλοι με την Μαρίτσα κλαμένη και γεμάτη αγωνία να τους ακολουθεί από κοντά.

Μια Ιστορία της Γερμανικής Κατοχής της Ελλάδος (Β' μέρος)

[Δημοσιεύουμε σήμερα το δεύτερο μέρος της οικογενειακής ιστορίας που μοιράζεται μαζί μας ο συμμαθητής Πάνος Γεωργαντάς, απόφοιτος του 1948. Η ιστορία είναι αληθής και είναι μια από τις εκατοντάδες παρόμοιες περιπέτειες που ξετυλίχθηκαν στα χρόνια κατοχής της Ελλάδος (1940-1944) και που απέδειξαν το σθένος και τον ηρωϊσμό μαζί με την αγάπη προς την πατρίδα των Ελλήνων της εποχής του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Όπως παρακαλεί ο συμμαθητής μας «ο αναγνώστης ελπίζω να φανεί επιεικής απέναντί μου εάν σε ορισμένα σημεία χρησιμοποίησα λίγη λογοτεχνική υπερβολή στην έκφραση του κειμένου με σκοπό να κρατήσω το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε υψηλό επίπεδο». Λόγω μεγέθους, η ιστορία δημοσιεύεται σε συνέχειες. Η επιλογή του συνοδευτικού φωτογραφικού υλικού έγινε από τους διαχειριστές του ιστολογίου και από φωτογραφικά αρχεία της εποχής]

...Η αντιστασιακή δράσις της περιόδου που εξελίσσεται η κατοχική μας ιστορία, είναι πλούσια, περιπετειώδης και γεμάτη από αυταπάρνηση και ηρωϊσμό των ανθρώπων που συμμετείχαν με κίνδυνο της ζωής τους στον αγώνα κατά του κατακτητού. Εκτός του ΜΙΔΑΣ 614, μυστικής οργανώσεως σαμποτάζ, που κατ’ εντολήν του συμμαχικού στρατηγείου Μέσης Ανατολής είχε ιδρύσει ο Συνταγματάρχης Τσιγάντες, ειδικά απεσταλμένος από εκεί γι’ αυτό τον σκοπό, δρούσε στην Αθήνα και το Επιτελικό Γραφείο του αείμνηστου αρχηγού του ανταρτικού σώματος Π/42 τού Συνταγματάρχου Δημητρίου Ψαρρού. Μέλη του γραφείου αυτού ήταν ο τότε Συνταγματάρχης του μηχανικού Δημήτριος Γεωργαντάς, ο Στέφανος Δούκας, Ταγματάρχης πυρ)κού, ο Λοχαγός πεζικού Αθανασιάδης, ο ηρωϊκός νέος Κωνσταντίνος Μπούρας κλπ.

Μια Ιστορία της Γερμανικής Κατοχής της Ελλάδος (A' μέρος)

[Επίκαιρη λόγω της Εθνικής μας Εορτής της 28ης Οκτωβρίου, η οικογενειακή ιστορία που μοιράζεται μαζί μας ο συμμαθητής Πάνος Γεωργαντάς, απόφοιτος του 1948. Η ιστορία είναι αληθής και είναι μια από τις εκατοντάδες παρόμοιες περιπέτειες που ξετυλίχθηκαν στα χρόνια κατοχής της Ελλάδος (1940-1944) και που απέδειξαν το σθένος και τον ηρωϊσμό μαζί με την αγάπη προς την πατρίδα των Ελλήνων της εποχής του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Όπως παρακαλεί ο συμμαθητής μας «ο αναγνώστης ελπίζω να φανεί επιεικής απέναντί μου εάν σε ορισμένα σημεία χρησιμοποίησα λίγη λογοτεχνική υπερβολή στην έκφραση του κειμένου με σκοπό να κρατήσω το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε υψηλό επίπεδο». Λόγω μεγέθους η ιστορία θα δημοσιευθεί σε συνέχειες. Η επιλογή του συνοδευτικού φωτογραφικού υλικού έγινε από τους διαχειριστές του ιστολογίου και από φωτογραφικά αρχεία της εποχής]

Η ώρα είναι περίπου 10: 15μμ , 29 Απριλίου, ένα βράδυ στην Αθήνα τού 1943. Ήταν μια περίοδος κρίσης για την χώρα, όπου ή Γερμανική Διοίκησις λόγω επεισοδίων σαμποτάζ σε όλο το λεκανοπέδιο Αττικής είχε διατάξει την απαγόρευση της κυκλοφορίας μετά τις 10 μμ.. Η διαταγή ήταν σαφής και ωμή: οι νυχτερινές ομάδες των περιπολικών τμημάτων είχαν εντολή να πυροβολούν εναντίον παντός πολίτου που θα ενετοπίζετο κυκλοφορών μετά τις δέκα το βράδυ.

Η "κυρά Μαρίτσα" Γεωργαντά, η σύζυγος τού αείμνηστου Στρατηγού Δημητρίου Γεωργαντά, τριγυρνάει σαν φυλακισμένο λιοντάρι μέσα στο σπίτι τους της Μαυροκορδάτου 3. Την τρώνε τα φίδια της ανησυχίας γιατί ο άνδρας της δεν έχει γυρίσει ακόμη στο σπίτι. Ξέρει πολύ καλά βέβαια ότι ο "Μήτσος" της είναι σοβαρά ανακατεμένος σε αντιστασιακές επιχειρήσεις εναντίον των στρατευμάτων κατοχής σε θέση διοικητικού στελέχους της Ε.Κ.Κ.Α, της πολιτικής δηλαδή οργανώσεως που δρούσε στην Αθήνα, και που ήταν βασικά απόλυτα συνδεδεμένη με το Σύνταγμα Π/42 τού Συνταγματάρχη Ψαρρού (γνωστού αντιστασιακού ήρωα της κατοχής).

Η δύναμη που έχουν τα μάτια της ψυχής...

Το ΠΣΠΑ ήταν πάντα κάτι περισσότερο από ένα απλό σχολείο, ήταν μια «οικογένεια» και για πολλούς από τους αποφοίτους μας παραμένει έτσι, παρά τα εμπόδια που θέτει ο χρόνος και η υγεία.

Χαρακτηριστική απόδειξη περί τούτου ο συγκινητικός λόγος του κ. Χρίστου Ν. Κακούρη, αποφοίτου του 1938, επιτίμου προέδρου πλέον αλλά πάντα ένθερμου και ενεργού συμπαραστάτη του Συλλόγου Αποφοίτων, όπως έφτασε στο e-mail μας.

«Σας καλημερίζω με την βοήθεια του εγγονού μου Νίκου Λεβαντή γιατί εγώ δεν θα τα κατάφερνα επειδή δεν βλέπω αρκετά.

Θα θυμάστε ίσως ότι τους τελευταίους καιρούς αντιμετωπίζω την καθημερινότητα και την διαχείριση του e-mail με πολλή προσπάθεια με το ένα μου μάτι που δυστυχώς εγέρασε: "ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας" με αιμορραγία, κλπ. Ακολουθώ βέβαια μια μπελαλίδικη αγωγή προσδοκώντας τα αποτελέσματά της.

Η επαφή μας λοιπόν, ειδικά μέσω e-mail, αναστέλλεται. Ευχαριστώ πολύ για την μέχρι τώρα επικοινωνία που μου ήταν ζωτική. Εύχομαι να είσθε καλά. Σας καλημερίζω και πάλι.
Χρίστος Ν. Κακούρης»

Εμείς ευχαριστούμε αγαπητέ συμμαθητή, αγαπητέ πρόεδρε, για το ότι ακόμα και εν μέσω του προβλήματος σου μας θυμίζεις τη δύναμη που έχουν τα μάτια της ψυχής, αυτή τη δύναμη που διδαχθήκαμε στο Πειραματικό να μοιραζόμαστε για τα πράγματα που αγαπάμε. Εμείς θα συνεχίσουμε να γράφουμε για το σχολείο μας και ελπίζουμε ο εγγονός σου να μην κουραστεί να σου διαβάζει...

1981: Όταν το ΠΣΠΑ πειραματιζόταν με τους Η/Υ...

Ένας υπολογιστής Tandy TRS80 model II του 1981, ευτυχώς όχι αυτός
που κουβαλάγαμε από τάξη σε τάξη....

«Αχ θείε, ευτυχώς που ήρθες νωρίς, έλα, θέλω να με βοηθήσεις, να μου δείξεις κάποια πράγματα στον υπολογιστή...». Τάδε έφη ο νεαρός ανηψιός μου Δημήτρης, «πεμπτάκι» πλέον του δημοτικού, νωρίτερα σήμερα όταν με είδε να μπαίνω στο σπίτι του να ευχηθώ για τη γιορτή του... Η όλη συγκυρία μου έφερε στη μνήμη μου αναμνήσεις τριάντα χρόνων, όταν το 1981, στο ιστορικό κτίριο της οδού Σκουφά, μαθητές της Πρώτης Λυκείου όντες, εγώ και άλλοι «ζαλωνόμασταν» τους υπολογιστές -ολάκερες «γκουμούτσες» τότε- από το γραφείο των καθηγητών και ακολουθούσαμε τον μαθηματικό μας, τον Σπύρο Καλομητσίνη για να κάνουμε την «εγκατάσταση» στις αίθουσες της πέμπτης και της έκτης δημοτικού και να υποστηρίξουμε μια (ακόμα) πειραματική διδασκαλία μαθηματικών, από τις πρώτες εν Ελλάδι σε δημόσιο σχολείο, από αυτές που έδωσαν υλικό για την ανάπτυξη της διδακτικής μεθόδου της πληροφορικής στα σχολεία της χώρας, όπως επέτασσε ο ρόλος του Προτύπου και Πειραματικού σχολείου που άξια και έμπρακτα (και όχι «βάσει νόμου») κατείχε το ΠΣΠΑ από ιδρύσεως του.

Αθανάσιος Τζαβάρας (αποφ. 1957): «Το µόνο που χρειαζόµαστε είναι αγάπη»

Ο ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής κ. Θανάσης Τζαβάρας, αποφοιτος του 1957, μιλάει για τη διαχείριση κρίσεων μέσα από μια προσωπική του περιπέτεια που έγινε πρόσφατα βιβλίο. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο Βήμα της 25.09.2011.

Γνωρίζει από κρίσεις ο κ. Θανάσης Τζαβάρας, ψυχίατρος - ψυχαναλυτής, οµότιµος καθηγητής του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Συλλογικές και ατοµικές. Ο ψυχαναλυτικός βίος του από την πολυθρόνα του θεραπευτή αλλά και η προσωπική περιπέτεια υγείας που είχε το 2002 – τη δηµοσιοποίησε σχετικά πρόσφατα κάνοντάς τη βιβλίο – του επιτρέπουν να µιλάει και για την αποτελεσµατική διαχείρισή τους.

Χωρίς να υποβιβάζει την τρέχουσα δυσµενή οικονοµική συγκυρία, ο κ. Τζαβάρας τη βλέπει ψύχραιµα, ως άλλη µία κρίση από αυτές που συνθέτουν το σενάριο της Ιστορίας, και τονίζει ότι όλα θα ήταν διαφορετικά αν ήµασταν εκπαιδευµένοι για την αντιµετώπισή της.

Επίκαιρες και σήμερα οι διδαχές του Θουκυδίδη

* Συνέντευξη του Ν. Μ. Σκουτερόπουλου, απόφοιτου του 1956, στον Ηλια Μαγκλινη, που δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή της Κυριακής 25.09.2011 με τίτλο «Επίκαιρες και σήμερα οι διδαχές του Θουκυδίδη» και υπότιτλο «Νέα μετάφραση της «Ιστορίας» από τον Ν. Μ. Σκουτερόπουλο».

Επτά χρόνια πάλευε ο Ν. Μ. Σκουτερόπουλος με ένα κείμενο-ογκόλιθο, όχι μόνο της αρχαίας ελληνικής, αλλά της παγκόσμιας γραμματείας: την «Ιστορία» του Θουκυδίδη. Σε δύο περίπου μήνες θα παραδοθεί το έργο στο κοινό, από τις εκδόσεις Πόλις, σε 1.233 σελίδες, αρχαίο και μεταφρασμένο κείμενο, εισαγωγή, εκτενείς υποσελίδιες σημειώσεις.

Ωστόσο, ο Θουκυδίδης είχε σφραγίσει τον κ. Σκουτερόπουλο ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια. Οταν τον συναντήσαμε στο σπίτι του, στο Νέο Ψυχικό, «διαγωνίως αριστερά από το Ιερό της Αγίας Σοφίας», όπως τόνισε απ’ το τηλέφωνο, θυμήθηκε μια παράδοση του θρυλικού σήμερα Ιωάννη Σταματάκου. «Δίδασκε Θουκυδίδη, μεταξύ των άλλων, στη Φιλοσοφική, και σε μια περίπτωση μας έκανε μάθημα για τα Σικελικά, με αναφορές στη Μικρασιατική Καταστροφή. Το μισό αμφιθέατρο έκλαιγε». Ηταν το μεγαλείο ενός μεγάλου δασκάλου, αλλά και ενός συγγραφέα οικουμενικού, διαχρονικού. «Ναι, διότι ο Θουκυδίδης βγαίνει από μια αιμάτινη πραγματικότητα, από μια πραγματικότητα της ζωής, και αυτό σε σημαδεύει», σχολιάζει ο χαλκέντερος μεταφραστής.

Μνήμη Γεωργίου-Αλεξάνδρου Μαγκάκη (απόφ. '40)

Ο εκλιπών συμμαθήτής μας και διακεκριμένο μέλος του Συλλόγου
Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης κατά την βράβευση του στην περυσινή
πανηγυρική επετειακή εκδήλωση (Ιούνιος 2010) των 80 χρόνων Π.Σ.Π.Α.

Εις μνήμην του αποβιώσαντος (+05.09.2011) Γεωργίου-Αλεξάνδρου Μαγκάκη, αποφοίτου της τάξης του 1940 του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υπουργός, ο εκλιπων ξεχώρισε για την προσφορά του στη νομική επιστήμη και συγκεκριμένα στο Ποινικό Δίκαιο του οποίου υπήρξε σπουδαίος Δάσκαλος, παράλληλα υπήρξε ευπατρίδης του δημόσιου βίου της Ελλάδος και διακρίθηκε για τους κοινωνικούς του αγώνες για δημοκρατία και ελευθερία σε ταραγμένες εποχές της πατρίδος μας. Θα μείνει στην μνήμη μας για τον ψύχραιμο πολιτικό του λόγο και την ωριμότητα των επιχειρημάτων του.

Ο βίος, η επιστημονική και η πολιτική του πορεία

Ψήφισμα του Συλλόγου Αποφοίτων ΠΣΠΑ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Αποφοίτων του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Αθηνών σε ειδική συνεδρίαση του για το θάνατο του Λεωνίδα Κύρκου, απόφοιτου του 1942, επιφανούς και δραστήριου μέλους του Συλλόγου Αποφοίτων του Σχολείου, πολιτικού ηγέτη με εξέχουσα παρουσία στο Δημόσιο βίο της Ελλάδος και αγώνες για τη δημοκρατία και ελευθερία, αποφάσισε ομόφωνα:
1. Nα εκφράσει τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του,
2. Να παραστεί στην πολιτική κηδεία του,
3. Αντί στεφάνου, να καταθέσει στη μνήμη του ποσό 100€ στο «Χαμόγελο του Παιδιού»,
4. Να δημοσιεύσει το παρόν σε δύο ημερήσιες εφημερίδες και, μαζί με το βιογραφικό του, στις διαδικτυακές σελίδες του Συλλόγου.

Ο Πρόεδρος
Λεων. Τσιγώνιας

Η Γεν. Γραμματέας
Σμαρ. Μηνδρινού


Το βιογραφικό σημείωμα του εκλειπόντος δημοσιεύεται ως ανεξάρτητη δημοσίευση στο ιστολόγιο μας, εδώ.

Μνήμη Λεωνίδα Μ. Κύρκου (απόφ. '42)

Ο εκλιπών συμμαθήτής μας Λ. Κύρκος στην τελευταία
παρουσία του σε εκδήλωση του συλλόγου μας (Μάϊος 2010),
με τον πρόεδρο του Συλλόγου μας κ. Λ. Τσιγώνια.

Εις μνήμην του αποβιώσαντος Λεωνίδα Μ. Κύρκου, αποφοίτου της τάξης του 1942 του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών, δίκην φόρου τιμής στη διαρκή αναζήτηση, τις καλές του προθέσεις και -πάνω απ'όλα- τον πολιτισμένο τρόπο που πολιτεύτηκε, βαριά κληρονομιά τόσο για τους πολιτικούς και ιδεολογικούς συνοδοιπόρους του αλλά και για το σύνολο της κοινωνίας μας.

Απεβίωσε την Κυριακή 28.08.2011, μετά τις 6 τα ξημερώματα, σε ηλικία 87 ετών, ο ιστορικός ηγέτης της Ανανεωτικής Αριστεράς, Λεωνίδας Κύρκος.

Ο Λεωνίδας Κύρκος, «Νέστορας» της Ανανεωτικής Αριστεράς, πάλεψε σε όλη του τη ζωή για τον κοινωνικό και δημοκρατικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας, και την επούλωση των τραυμάτων του εμφυλίου. Πίστευε και πάλευε για την επίτευξη συναινετικών συνθέσεων για την προκοπή του έθνους. Προς τούτο δεν δίσταζε να παρεμβαίνει στα πολιτικά δρώμενα και να εκφράζει με παρρησία τις απόψεις του ακόμη και όταν αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Με την απώλειά του κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο της πολιτικής ιστορίας του τόπου.

Mνήμη καθηγητή Δημητρίου Σ. Γαλανού (απόφ. '45)

Εις μνήμην του προσφάτως αποβιώσαντος Ομότιμου Καθηγητή Χημείας Τροφίμων Δημητρίου Σ. Γαλανού, αποφοίτου της τάξης του 1945 του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών, αναδημοσιεύουμε από το «Εδώ Πανεπιστήμιο», τη μηνιαία έκδοση του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών όπου εκπαιδεύθηκε παιδιόθεν και το οποίο υπηρέτησε ο εκλειπών συμμαθητής μας, την παρακάτω αναφορά στον βίο και το σημαντικό για τη χώρα μας επιστημονικό του έργο, την «πολιτεία» του κατά το κοινώς λεγόμενο. Δίκην αποχαιρετισμού από τους παλαιοτέρους αλλά και για να αποτελέσει η διαδρομή και η προσφορά του παραδείγμα προς τους νεωτέρους...

Ο Ομότιμος Καθηγητής Χημείας Τροφίμων Δημήτριος Σ. Γαλανός απεβίωσε την Τετάρτη 4 Μαΐου 2011. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Αυγούστου 1927. Το 1951 πήρε πτυχίο Χημείας και τον Ιούνιο του 1954 διδακτορικό δίπλωμα Φυσικών και Μαθηματικών Επιστημών (Κλάδος Χημείας) από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα πανεπιστήμια του Μονάχου (Γερμανία) και Ιλλινόις (Η.Π.Α.). Το 1958 έγινε υφηγητής της Χημείας Τροφίμων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στο διάστημα Οκτωβρίου 1958-Οκτωβρίου 1959 εργάστηκε και πάλι στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις ως συνεργάτης-ερευνητής σε ερευνητικό πρόγραμμα με θέμα τα λιποειδή του λιναριού.

Ο εμφύλιος, οι λιτανείες και οι αστείρευτες εμπνεύσεις των μαθητών του Πειραματικού Σχολείου

Όμορφες και γλαφυρές αναμνήσεις από τα σχολικά χρόνια του στο ΠΣΠΑ, μοιράζεται σήμερα μαζί μας ο κ. Χρήστος Φατούρος, απόφοιτος του '48 (η φωτογραφία -από το αρχείο της ΕΡΤ- παρουσιάζει λιτανεία από τον Ιερό Ναό Αγ. Διονυσίου. Στο φόντο το σχολείο μας).

Είμαστε στο 1947. Ο εμφύλιος σπαραγμός ευρίσκεται στην κρισιμότερη φάση του. Ξαφνικά στον κόσμο ξεχύθηκε μια ιστορία: πολλοί διατείνονταν ότι στα τζάμια σπιτιών, καταστημάτων, λεωφορείον σχηματιζόταν η εικόνα της Παναγίας. Και να σταυροκοπήματα, γονυκλισίες, κεριά και προσευχές. Μπροστά βέβαια πήγαιναν οι παπάδες και οι γρηούλες.

Το ΠΣΠΑ blog-άρει και αναζητά «συνεργάτες»...

Το blog του συλλόγου μας «αναζητά» διαρκώς περιεχόμενο και συγγραφείς ανάμεσα στους αποφοίτους του σχολείου μας. Όσοι έχετε χρόνο και διάθεση, μπορείτε να μοιραστείτε αναμνήσεις σας από τις μέρες του σχολείου, φωτογραφίες από εκδρομές και δραστηριότητες σας ως μαθητές του ΠΣΠΑ, πληροφορίες για τους παλιούς σας καθηγητές, οτιδήποτε εν γένει θέλετε να μείνει δημόσιο μεν, μεταξύ μας δε... Επίσης, μιλήστε για το σήμερα, τις σπουδές σας, τη δουλειά σας, τις επιτυχίες σας στο κοινωνικό και επαγγελματικό πεδίο, βοηθείστε να χτίσουμε και να δυναμώσουμε περισσότερο την κοινότητα των αποφοίτων μας, την κοινωνική και επαγγελματική μας δικτύωση. Τέλος, βρείτε τους παλιούς σας συμμαθητές, «οργανώστε τους», στείλτε μας τα στοιχεία επικοινωνίας τους. Αν γνωρίζετε από blogging μπορείτε να δημοσιεύετε απευθείας κείμενα και φωτογραφίες σας, αν όχι θα το κάνουμε οι υπόλοιποι για σας. Σε κάθε περίπτωση, επικοινωνείστε μαζί μας στο e-mail alumni.pspa@gmail.com για να οργανώθουμε κατάλληλα!!

Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών αναλαμβάνει ο Παντελής Οικονόμου (απόφ. '68)

Σύμφωνα με τη σημερινή ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών τοποθετείται ο «συμμαθητής» μας βουλευτής Α' Αθηνών Παντελής Οικονόμου, απόφοιτος του 1968, προσθέτοντας το όνομα του στον ευρύ κατάλογο των αποφοίτων του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών που έχουν προσφέρει στην Ελλάδα από κυβερνητικές θέσεις. Με δεδομένη την ιδιαίτερα δύσκολη για τη χώρα περίοδο κατά την οποία ο κ. Οικονόμου αναλαμβάνει κυβερνητικά καθήκοντα, του ευχόμαστε κάθε επιτυχία, προσδοκώντας αντανάκλαση της επιτυχίας αυτής στο σύνολο της κοινωνίας μας... Βιογραφικό και στοιχεία από την πολιτική διαδρομή του κ. Οικονόμου θα βρείτε στο site του www.poikonomou.gr

Δημ. Γουνόπουλος ('93): η αγάπη για το επιστημονικό αντικείμενο, θεμέλιος λίθος της επιτυχίας

Σταθερή επιδίωξη αυτού του ιστολογίου είναι η δημοσιοποίηση και προβολή των δραστηριότητων της κοινότητας των αποφοίτων του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών, του σχολείου μας. Στα πλαίσια αυτά, δημοσιεύσαμε προ ημερών την είδηση για την τιμή που έγινε προς τον συναπόφοιτο μας Δημήτρη Γουνόπουλο (απόφ. 1993), με την πρόσκληση να κηρύξει την έναρξη της συνεδρίασης στο αρχαιότερο χρηματιστήριο του κόσμου. Ως συνέχεια της δημοσίευσης αυτής, ζητήσαμε από τον κ. Γουνόπουλο να διαθέσει κομμάτι από τον χρόνο του για να μας περιγράψει την εμπειρία του στο Euronext, να μας μιλήσει για την πρόταση που του έγινε και την σημασία που έχει για εκείνον, και παράλληλα να προσφέρει και κάποιες παραινέσεις προς τους νεωτέρους απόφοιτους αλλά και τους τελειόφοιτους μαθητές του σχολείου μας.

Σημαντική ενημέρωση

Αγαπητοί φίλοι και συναπόφοιτοι, είχαμε νωρίτερα κάποιο σοβαρό τεχνικό πρόβλημα το οποίο μας υποχρέωσε να διαγράψουμε και επαναπρογραμματίσουμε τα feeds του blog στις εφαρμογές feedburner και networked blogs, μέσα από τις οποίες λαμβάνετε καθημερινή ενημέρωση στο e-mail σας ή στο facebook newsfeed σας.

Ζητούμε συγγνώμη για την αναστάτωση, νέες προσκλήσεις θα αποσταλούν σε όλους είτε μέσω των e-mail σας είτε μέσω των facebook προφίλ σας, μπορείτε επίσης να εγγράφεστε μόνοι σας σε όποια από τις παραπάνω υπηρεσίες μέσω της αρχικής σελίδας του blog μας [alumnipspa.blogspot.com].

Για κάθε απορία, ενημέρωση ή πληροφορία μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας σε όποιο από τα e-mail του συλλόγου μας.

Γιάννης Π. Τριανταφύλλου, διαχειριστής του blog

[Σύλλογος Αποφοίτων Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών | Σκουφά 43, 106 73, Αθήνα | Τηλ. 6973727970 | e-mail graduate@pspa.gr ή alumni.pspa@gmail.com | www.pspa.gr]

Ένα τετράδιο και ένα σκίτσο...

Τελευταίο κομμάτι των αναμνήσεων του συμμαθητή Κώστα Φιλίππου, της τάξης του 1948, είναι μια σειρά φωτογραφίες από το σχολικό τετράδιο Άλγεβρας και Γεωμετρίας καθώς και ένα σκίτσο, μια ζωγραφιά του συμμαθητή του Κώστα Κοκκινιά τα οποία με χαρά δημοσιεύουμε.

Αναμνήσεις μετά την απελευθέρωση...

Με την απελευθέρωση ξεχυθήκαμε στους δρόμους. Τότε άρχισαν να ανοίγουν και ο «Τσίτας» και το «Ρωσικό», στην Πανεπιστημίου, με τις ωραίες τυρόπιτες και το «Διεθνές», στην Σταδίου με τα πρώτα παγωτά, σε μπωλ, με σάλτσα σοκολάτα και μυγδαλάκια.

Σε πρόσφατη συνάντηση που είχαμε με τα ζεύγη Φατούρου και Καρλάφτη, ο Κώστας μας διηγήθηκε το εξής περιστατικό: περπατούσαν, λέει, με τον Αργυρόπουλο μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη, οπότε διασταυρώνονται από δύο ζουμερές κοπελιές της εποχής! Καθώς περνούν, ο Κώστας κάνει μία χειρονομία, προσφιλή για την ηλικία μας, προς τα οπίσθια της μίας, η οποία που σταματάει και περιλούει αναλόγως λεκτικώς τον Αργυρόπουλο, ο οποίος με τη σειρά του δεν είχε καταλάβει τίποτε!! Τρέλες που είμαι βέβαιος όλοι κάναμε.

Οι δημοσιογραφικές προσπάθειες της τάξης του '48

[Ο Κώστας Φιλίππου, απόφοιτος του '48, μας παρουσιάζει από το αρχείο του το πρώτο εκδοτικό πόνημα της τάξης τους]

«Γύρω στο 1945-6 έπαθα πλευρίτιδα, με υγρό στους πνεύμονες, σοβαρή αρρώστια για την εποχή, χωρίς αντιβιοτικά, που με καθήλωσε στο κρεβάτι για αρκετό διάστημα, χάνοντας μαθήματα και πολλά βιώματα του σχολείου. Κάποιοι συμμαθητές ερχόντουσαν να μου κάνουν συντροφιά. Όταν η κρίση επέρασε είχα εξαιρεθεί από την γυμναστική.

Καζούρες κι αταξίες για τους «τελευταίους» της τάξης του '48

[Η σκυτάλη των αναμνήσεων της τάξης του '48, περνά στον απόφοιτο Κώστα Φιλίππου. Η φωτογραφία προέρχεται από το αρχείο του, είναι από την Δ' Γυμνασίου, στην οδό Τσακάλωφ.]

Οι δικές μου αναμνήσεις είναι πιο περιορισμένες ή συμβαδίζουν, όπως είναι φυσικό με εκείνες του Πάνου Γεωργαντά και του Χρήστου Φατούρου», εξομολογείται ο κ. Κώστας Φιλίππου. «Στην τάξη, λόγω αλφαβητικής σειράς αλλά και λόγω ύψους ήμουν πάντοτε τελευταίος (όχι και λόγω μαθημάτων που ήμουν αρκετά καλός μαθητής). Φατούρος, Φιλίππου, οι δύο τελευταίοι!! Εν τούτοις πίσω μου, για λόγο ανεξήγητο, έμπαινε το πειραχτήρι ο Γιώργος Διαμαντόπουλος ο οποίος μου ετάραζε τ’αυτιά με τσιμπήματα!»

«Στις καζούρες και άλλες αταξίες δεν συμμετείχα ιδιαίτερα, ων μάλλον ήσυχος. Εν τούτοις στην Κατοχή θυμάμαι ότι μία ημέρα κάποιοι από εμάς εφύγαμε από το σχολείο και τραβήξαμε κατά το Σχιστό, αν και αυτό ήταν απαγορευμένο. Ανεβήκαμε στο βράχο και απολαμβάναμε το τόλμημά μας μέχρι που κάποιος από μας, αλήθεια ή ψέματα ή κατά φαντασία, φωνάζει «έρχονται οι Γερμανοί...» και γίνεται ο χαμός!! Τρέχουμε σαν τρελοί να κατεβούμε από την απότομη πλευρά του βράχου, καταξεσχίζουμε τα ρούχα και τα πόδια μας. Άλλη φορά δεν έκανα τέτοια αταξία!!»

Σημαντική τιμή από το Euronext για τον «δικό μας» Δημήτρη Γουνόπουλο (απόφ. 1993)

Ο Δημήτρης Γουνόπουλος στο Gong Ceremony του Euronext

Μιας σημαντικής τιμής έτυχε ο συμμαθητής μας Δημήτρης Γουνόπουλος (αποφ. 1993), καθηγητής της Σχολής Διοίκησης του Πανεπιστημίου του Surrey: στις 27.05.2011, προσκεκλημένος μαζί με τον καθηγητή André Dorsman του VU University Amsterdam, έδωσε το σήμα της έναρξης στη συνεδρίαση του Χρηματιστηρίου του Άμστερνταμ (Euronext), του παλαιότερου χρηματιστηρίου στον κόσμο, με το παραδοσιακό κτύπημα στο γκονγκ.

«I forgot to mention maybe the most important. Immediately after the Gong the stock exchange went UP by 1.73%. AMAZING FEELING :)», σχολίασε αργότερα απαντώντας στα συγχαρητήρια φίλων και συνεργατών του στη σελίδα του στο facebook. Σίγουρα, σε τέτοιες εποχές, το να βλέπεις τον δείκτη να ανεβαίνει στο ξεκίνημα μιας συνεδρίασης την οποία άνοιξες, είναι ένα ιδιαίτερα ευχάριστο συναίσθημα...

Εκ μέρους του συλλόγου ευχόμαστε «συγχαρητήρια και πάντα επιτυχίες» στον συμμαθητή μας!! Και τον περιμένουμε σε κάποια από τις επόμενες εκδηλώσεις μας (των οποίων είναι τακτικός συμμετέχων όποτε βρίσκεται εν Ελλάδι) για να τον συγχαρούμε και από κοντά.

[Ιστορία Πέμπτη] Η ροκάνα, η κοπέλα με τα κόκκινα μαλλιά και τα μαθήματα ιταλικών...

[Η μνήμη είναι γεμάτη και από μικρές αξέχαστες στιγμές από τη σχολική μας διαδρομή, μερικές, μικρές και σκαμπρόζικες, από αυτές της τάξης του '48 μας θυμίζει ο Πάνος Γεωργαντάς]

Ξεχνάει κανείς την «ροκάνα» που χρησιμοποίησε ένας συμμαθητής μας που καθότανε μπροστά – μπροστά, σε θρανίο απέναντι από την έδρα του καθηγητού, και την «δούλευε» κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών από τον καθηγητή Αραπόπουλο; Πανζουρλισμός μέσα στην τάξη, και αποβολή του ατακτούντος από το σχολείο για λίγες μέρες!

Μήπως μπορεί επίσης να ξεχάσει κανείς την έκθεση «Η κοπέλα με τα κόκκινα μαλλιά»; Στα νέα ελληνικά, γράφαμε πάντα εκθέσεις. Σε μια απ’ αυτές τις περιόδους ο Καρανικόλας μας είχε ζητήσει να γράψουμε επάνω σε ένα ελεύθερο θέμα δικής μας εκλογής. Ένας από τους «εξυπνάκηδες» της τάξεως, απεφάσισε να διατυπώσει τα αισθήματα του για μια πολύ ωραία κοπέλα με κόκκινα μαλλιά που πήγαινε στην Σχολή Μπερζάν (γνωστό Ιδιωτικό Γυμνάσιο θηλέων επί της οδού Πατησίων). Έγραψε λοιπόν μια έκθεση επάνω σε αυτό το θέμα εκφράζοντας όλα τα απόκρυφα αισθήματα του για το κορίτσι αυτό.

[Ιστορία Τέταρτη] Τα Γυαλιά MacArthur

[η τέταρτη ιστορία από το αρχείο των αποφοίτων της τάξης του 1948, ασχολείται με ένα από τα σύμβολα παλαιοτέρων εποχών, τα γυαλιά Aviator της Ray-Ban, τα οποία λανσαρίστηκαν το 1936 και απέκτησαν μεγάλη δημοσιότητα όταν φωτογραφήθηκε με αυτά ο αμερικανός στρατηγός MacArthur]

Δεν θυμάμαι πότε, το παιδί που συνδέεται με αυτή την ιστορία, μπήκε στην τάξη μας να αντικαταστήσει κάποιον που έφυγε. Δεν νομίζω πάντως ότι ήταν από την αρχή μαζί μας. Ο νεαρός αυτός, στρουμπουλός και με κόκκινα μαγουλάκια, ποζάριζε πολύ γκόμενος και μάγγας του γλυκού νερού! Γενικά κρατούσε μια υπεροπτική πόζα και συμπεριεφέρετο σαν να ήξερε όλα τα θέματα που δεν ξέραμε όλοι οι άλλοι εμείς, ας πούμε οι άβγαλτοι. Στις κατακτήσεις δε των τρυφερών πλασμάτων της Αθηναϊκής κοινωνίας, ε εκεί πια ήταν ο «μεγάλος Καζανόβας»! Έτσι τουλάχιστον είχε πείσει τον εαυτό του κάθε φορά που κοιταζόταν στον καθρέφτη.

Μιλούσε αρκετά καλά την Αγγλική, τριγύριζε πάντα με τσιγάρα PalMal και Players στην τσέπη του (σπάνια για την εποχή εκείνη) και καυχιόταν διαρκώς ότι είχε δημιουργήσει στενές επαφές με τους Αμερικάνους της στρατιωτικής αποστολής στην Ελλάδα και ότι ήθελε μπορούσε να το αγοράσει από το PX των Αμερικανών. Από ότι θυμάμαι, δεν ασχολείτο και πολύ με τον πλουτισμό και μόρφωση του πνεύματος, για να το πούμε πιο ανοικτά, δεν ήταν επιμελής.

Κάτι το παράξενο στην συμπεριφορά του, θύμιζε ότι ήταν κάπως «γυναικωτός»! Βέβαια, για μας τους άλλους, ένα τέτοιο χαρακτηριστικό ήταν μεγάλο όπλο για γερή καζούρα και περιμέναμε σαν τα γεράκια να μας δοθεί η ευκαιρία να του κάνουμε την καθημερινή σχολική ζωή του κάπως δύσκολη.

Κάπου εδώ ξεκινάει η 4η αυτή ιστορία.

[Ιστορία Τρίτη] Κοινοβουλευτικό Μάθημα

[μετά από μια μικρή παύση, συνεχίζουμε σήμερα τη δημοσίευση ιστοριών - αναμνήσεων από τη «συλλογή» των αποφοίτων της τάξης του 1948 με τη δημοσίευση της τρίτης, επίκαιρης πιστεύουμε, ιστορίας δια χειρός Πάνου Γεωργαντά...]

Ένας αμύητος αναγνώστης αυτού του κειμένου, πιθανότατα να μην γνωρίζει ότι η ονομασία «Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών» προέρχεται από το καταστατικό του σχολικού αυτού οργανισμού και της αποστολής του. Μια καλογραμμένη ανασκόπησις της ιστορίας της ιδρύσεως του ΠΣΠΑ, ως πρότυπου εκπαιδευτικού ιδρύματος στο ελληνικό διδακτικό περιβάλλον, θα βρει ο αναγνώστης στον Πρόλογο και στην Εισαγωγή τού Πρώτου Τόμου της εκδόσεως «Οδοιπορικό μέσα στο χρόνο», ένα εξαίρετο βιβλίο αφιερωμένο στο ΠΣΠΑ του οποίου επιμελήθη ως συγγραφεύς η κα. Εύη Δ. Σκληράκη [Εκδόσεις Σμίλη, 1994].

Διαβάζοντας αυτό το ιστορικό, ο αναγνώστης αντιδρά με έκπληξη και θαυμασμό, όταν αντιλαμβάνεται ότι το σχέδιο ιδρύσεως ενός τέτοιου πρότυπου σχολείου στην Ελλάδα το 1925, ήταν μια πολύ πρωτοποριακή ιδέα για εκείνη την εποχή. Με αυτή την κάπως εκτεταμένη εισαγωγή, αφιερωμένη στην ίδρυση και λειτουργία του ΠΣΠΑ, μας γίνεται αισθητή η ατμόσφαιρα και η κουλτούρα τού Γυμνασίου αυτού, όπου γινόταν μεγάλος συναγωνισμός μεταξύ των ‘αρίστων’ καθηγητών της ελληνικής παιδείας, για να διορισθούν και διδάξουν σε ένα περιβάλλον όπου για να εισαχθούν οι υποψήφιοι μαθηταί, έπρεπε δια γραπτών εξετάσεων να αποδείξουν ότι αριστεύουν και ανήκουν στο ανώτατο επίπεδο του 10% όλων των μαθητών που έπαιρναν τις εισαγωγικές.

DER SPIEGEL: Συνομιλία με τον Πρέσβη της Ελλάδας στη Γερμανία, κ. Δημήτριο Ράλλη

Από την επίσημη σελίδα του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών στο facebook σταχυολογήσαμε και παραθέτουμε μια επίκαιρη συνέντευξη του συναπόφοιτου μας Πρέσβη της Ελλάδας στην Γερμανία, κ. Δημήτρη Ράλλη (αποφ. 1970). Πηγή του δημοσιεύματος είναι το Γραφείο Τύπου & Επικοινωνίας του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος στο Αμβούργο. Παραθέτουμε ακριβή μετάφραση του κειμένου του ρεπορτάζ:

Ο Έλληνας Πρέσβης προτιμά τα απλά κέντρα – είχε δηλώσει ο εκπρόσωπός του – όχι τα ακριβά "δήθεν σικ" μαγαζιά. Μπροστά στο Gaffel Haus, το παράρτημα μιας μπιραρίας της Κολωνίας, ώρα 12:50 την προηγούμενη Παρασκευή, σταμάτησε ένα μαύρο αυτοκίνητο με έκδηλα στο χρώμα του τα σημάδια του μεταχειρισμένου και τον Δημήτρη Ράλλη στο πίσω κάθισμα.

Όλη η κοινοβουλευτική συζήτηση για το θεσμικό πλαίσιο των Προτύπων Πειραματικών

Το πλήρες κείμενο του νόμου με τον οποίο ορίζεται το νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των Πειραματικών Σχολείων αλλά και όλη τη συζήτηση του στην Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων μπορείτε να βρείτε στη σχετική σελίδα του web site της Βουλής. Γιά την ιστορία, το Σχέδιο Νόμου κατατέθηκε στις 07/04/2011, εισηγητές ήταν από την πλειοψηφία η κα Όλγα Ρενταρή - Τέντε και από την μειοψηφία ο κ. Σπυρίδων Ταλιαδούρος, συζητήθηκε σε τέσσερεις συνεδριάσεις της Επιτροπής στις 13/4, 14/4 (πρωί και απόγευμα) και 03/05 και ψηφίστηκε επί της αρχής και των άρθρων σε μία μόνη συνεδρίαση της ολομέλειας στις 12/05/2011.

[Ιστορία Δεύτερη] Επίσκεψη στον οίκο ανοχής (Β')

[Δημοσιεύουμε σήμερα το δεύτερο και τελευταίο μέρος της «καυτής» ιστορίας του Πάνου Γεωργαντά «επίσκεψη στον οίκο ανοχής», μέρος των αναμνήσεων της τάξης του 1948. Το φωτογραφικό υλικό που επενδύει την ιστορία αυτή προέρχεται από παλαιές φωτογραφίες δημοσιευμένες στο διαδίκτυο. Για μια ακόμα φορά, ευχαριστούμε θερμά τους αποφοίτους της τάξης του 1948 που μοιράζονται μαζί μας τις αναμνήσεις τους...]

(συνέχεια από το πρώτο μέρος...) Κάποια, φαντάζομαι αξέχαστη γι’αυτόν τον νέον ημέρα, ένας από τους ‘ντροπαλούς’ συμμαθητάς πλησίασε το γκρουπ των ‘πεπειραμένων’ (σημειωτέον ότι κανείς μας δεν είχε δαγκώσει ακόμη το μήλον της έριδος), με μια έντονα εκφρασμένη παράκληση: «Παιδιά, θέλω να μου πείτε τι να κάνω για να ικανοποιήσω τις σεξουαλικές μου ορμές»!

Αυτή η παράκλησις φυσικά, ήταν για μας, και ο κώδων συναγερμού για μοντάρισμα μεγάλης πλάκας και πρωτοφανούς καζούρας επάνω σε στητό πλάνο. Μετά από μια μακροχρόνια σύσκεψη των ‘πεπειραμένων’ σε αυτές τις λεπτές υποθέσεις, στο “Notre Coin”, το στέκι μας σε πάροδο της οδού Πατησίων, αποφασίσαμε να του προτείνουμε ότι ο μόνος και γρήγορος τρόπος για να διδαχθεί τα μυστήρια της τέλειας ικανοποιήσεως αυτής του της επιθυμίας, ήταν να τον συνοδεύσουμε σε ‘Οίκο Ανοχής’ όπου θα ξαλάφρωνε από αυτές τις πιέσεις!!!

Επειδή όμως όπως είπαμε ο νεαρός συμμαθητής μας ήταν πολύ ντροπαλός, θα τον διαβεβαιώναμε, έτσι για να ενισχύσουμε το κουράγιο του, ότι θα ήμασταν κοντά του καθ’όλην την εξέλιξη αυτής της ωραίας περιπέτειας.

[Ιστορία Δεύτερη] Επίσκεψη στον οίκο ανοχής (Α')

[«Καυτή» η δεύτερη ιστορία που μοιράζονται μαζί μας οι απόφοιτοι της τάξης του 1948, γραμμένη δια χειρός (και μνήμης) του αποφοίτου Πάνου Γεωργαντά, ο οποίος εισαγωγικά σημειώνει «από το κείμενο της 2ης ιστορίας αντικατέστησα προσβλητικές εκφράσεις και λέξεις με πιο εξευγενισμένες, για να αποφύγω την δυσμενή κριτική του ευαίσθητου αναγνώστη!!» Και αυτή η ιστορία θα δημοσιευθεί σε δύο συνέχειες (...τα καλά για το τέλος δηλαδή), με φωτογραφική επιμέλεια από παλαιές φωτογραφίες διαθέσιμες στο διαδίκτυο. Ακολουθεί το πρώτο μέρος...]

Το δεύτερο αυτό επεισόδιο ανήκει οπωσδήποτε στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου (σημ. 1948), αφού ασχολείται με το εξής θέμα: «Που και πως μπορεί, ένας νεαρός πια άνδρας να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές ορμές του;» Στην διάθεσή του βεβαίως υπάρχει το γνωστό όπλο του "αυτο-ερωτισμού"[*1], αλλά συγχρόνως του είναι αντιληπτόν ότι υπάρχει μια πολύ πιο κομψή λύσις που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον με αντιπρόσωπο του άλλου φύλου!!

[*1] Αυτο-ερωτισμός, είναι ο όρος που διάλεξα να χρησιμοποιήσω γι’αυτό το κείμενο, αντί της ‘μπανάλ’ λέξεως ‘μαλ....’ που είναι πια ψωμοτύρι στο στόμα της σημερινής νεολαίας.

Με αυτή την εισαγωγή σε ένα πολύ επείγον θέμα που απασχολεί κάθε νεαρό δεκαοκτώ περίπου ετών, αγγίζουμε και την ψυχολογία μιας ολόκληρης ομάδος νεαρών μαθητών που προσπαθούν να βρουν την κατάλληλη λύση.

Οι θεμελιώδεις αρχές παιδευτικής διαδικασίας του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Αθηνών

Με αφορμή σχόλιο του προέδρου του συλλόγου μας κ. Λ. Τσιγώνια (αποφ. 1974) σε διαδικτυακή συζήτηση (facebook) σχετική με το ψηφισθέν νέο θεσμικό πλαίσιο των Προτύπων Πειραματικών Σχολείων, δημοσιεύουμε σήμερα από το ιστορικό στοιχείο του σχολείου μας, διάγραμμα που χρονολογείται από ιδρύσεως του ΠΣΠΑ (1929) και αποτυπώνει τις βασικές αρχές «αγωγής παίδος» πάνω στις οποίες δομήθηκε το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στο διάγραμμα με τίτλο «Θεμελιώδεις αρχαί διέπουσαι την εν τω σχολείω παιδευτικήν εργασίαν», η «αγωγή παίδος» αναλύεται σε αγωγή ηθική, εθνική, κοινωνική και σωματική και αποτελεί το κύριο έργο της «εν τω σχολείω παιδευτικής εργασίας». «Επομένως εδώ (παιδεία) αναφερόμαστε σε ολοκληρωμένη διαμόρφωση πολίτη με ελεύθερο φρόνημα, σκέψη και δράση και όχι μόνο σε μία καλά ειδικευμένη παραγωγική μονάδα (επιστήμονα, τεχνίτη, κ.α) στην οποία στοχεύει κύρια η εκπαίδευση» αναφέρει στο σχόλιο του ο κ. Τσιγώνιας.

Ψηφίστηκε από τη βουλή το νομοσχέδιο για το θεσμικό πλαίσιο των Προτύπων Πειραματικών

Δεκτό κατά πλειοψηφία από την Ολομέλεια της Βουλής , σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου έγινε το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων «Θεσμικό πλαίσιο των Προτύπων Πειραματικών Σχολείων, Ίδρυση Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Οργάνωση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ» και λοιπές διατάξεις».

Αναφερόμενη στο θέμα του θεσμικού πλαισίου των Προτύπων Πειραματικών Σχολείων κατά την ομιλία της στη Βουλή, η Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννα Διαμαντοπούλου σημείωσε:

«Εξήγησα και χθες αναλυτικά ότι στόχος μας είναι να διαμορφώσουμε ένα σύστημα μαζικό, αλλά με διαφοροποιήσεις και όχι ομοιόμορφο. Δηλαδή, να δίνει τη δυνατότητα στους δασκάλους να δημιουργούν και να έχουμε διαφορετικούς τρόπους λειτουργίας. Να αναπτυχθεί η πρωτοβουλία σε όλα, σε όλη τη χώρα. Αυτό επιτυγχάνεται με το συγκεκριμένο Νομοσχέδιο, το οποίο δεν είναι η αναβίωση του 1919. Αλλιώς ήταν τα Πειραματικά όταν ξεκίνησαν, αλλιώς ήταν στο μεσοπόλεμο, αλλιώς στη δεκαετία του ‘60 και αλλιώς σήμερα που είναι εντελώς διαφορετική η κατάσταση στη χώρα. Το Νομοσχέδιο στοχεύει στη δημιουργία των αναγκαίων εκείνων δομών και στον εξορθολογισμό, ώστε να έχουμε στη χώρα μας δημόσια, δωρεάν και υψηλής ποιότητας Παιδεία για όλους και κυρίως για τα παιδιά μας.

Μπορείτε να διαβάσετε το σχέδιο νόμου για το νέο θεσμικό πλαίσιο των Προτύπων Πειραματικών Σχολείων και την Αιτιολογική Έκθεση παρακάτω.

Νέο Θεσμικό Πλαίσιο Προτύπων Πειραματικών Σχολείων

Το τελικό κείμενο του νόμου, όπως θα δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης θα αναρτηθεί σε επόμενη δημοσίευση μας.

[Ιστορία Πρώτη] Το σχολικό τηλέφωνο (Β')

[Δημοσιεύουμε σήμερα το δεύτερο και τελευταίο μέρος της γλαφυρής ιστορίας του Πάνου Γεωργαντά «το σχολικό τηλέφωνο», μέρος των αναμνήσεων της τάξης του 1948. Το φωτογραφικό υλικό που επενδύει τις ιστορίες προέρχεται από την συλλογή του Κώστα Φιλίππου, επίσης αποφοίτου της τάξης του 1948]

(συνέχεια από το πρώτο μέρος...) Εγώ, με ένα πολύ καλό φίλο και συμμαθητή, αποφασίσαμε να σκαρώσουμε κάτι που θα έμενε στα ιστορικά χρονικά. Επειδή είχαμε βαρεθεί τις συνηθισμένες καζούρες (σφυρίγματα, χάρτινα αεροπλανάκια, κλπ.), αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε κάτι το πολύ πρωτότυπο. Γνωρίζοντας ότι ο καλός μας καθηγητής θα "έπεφτε από τα σύννεφα" εάν ένας από τους μη γαλλομαθείς προσεφέρετο εθελοντικά να κάνει την μετάφραση του προσεχούς μαθήματος, αποφασίσαμε να στήσουμε ένα τηλεπικοινωνιακό τοπικό σύστημα μέσα στην αίθουσα του μαθήματος. Βεβαίως ο άλλος συμμαθητής/συνεργάτης κατείχε τα γαλλικά.

Εγώ βέβαια ανήκα στην κατηγορία των μη ‘καλλιεργημένων μαθητών’, και ήμουν σκράπα στην γλώσσα αυτή. Πως όμως θα καταφέρναμε να κάνουμε μια τέτοια σύνδεση με σύρματα, μπαταρίες, μικρόφωνα, ακουστικά κλπ. χωρίς να γίνει αυτό αντιληπτό; Το πράγμα ήθελε μελέτη, και όπως απεδείχθη εκ των υστέρων δεν ήταν εύκολη δουλειά!

Το σχέδιο λοιπόν κατεστρώθη τελικά ως εξής:

[Ιστορία Πρώτη] Το σχολικό τηλέφωνο (Α')

[συνεχίζουμε σήμερα τη δημοσίευση ιστοριών-αναμνήσεων από τη «συλλογή» των αποφοίτων της τάξης του 1948. Η ιστορία θα δημοσιευθεί σε δύο συνεχειες. Ακολουθεί το πρώτο μέρος...]

Η μικρή αυτή χαριτωμένη ιστορία, παραμένει πολύ έντονα στην μνήμη μου, γιατί όπως απεδείχθη εκ των υστέρων, ακολούθησα ως επιστήμη τον σχετικά συνδεδεμένο επαγγελματικό κλάδο της ηλεκτρονικής τεχνολογίας.

Δεν θυμάμαι ακριβώς σε πιο χρόνο του τότε οκταταξίου γυμνασίου συνέβη αυτό το περιστατικό. Πάντως πρέπει να ήταν ένα από τα δύο τελευταία χρόνια, γιατί το κατόρθωμα αυτό, χρειαζόταν κάποιες βασικές γνώσεις φυσικής στο θέμα των τηλεπικοινωνιών.

Ως συνήθως την εποχή εκείνη, το σχολικό πρόγραμμα περιείχε και την εκμάθηση ξένων γλωσσών. Ίσως γιατί ήταν το τυχερό μας να μαθητεύσουμε μέσα στην κατοχή, και εν συνεχεία να ξεκινήσουμε από την 5η Γυμνασίου μετά την απελευθέρωση με αλλαγμένο πρόγραμμα, βασικά περάσαμε μια περίοδο που απαιτούσε την εκμάθηση τριών ξένων γλωσσών. Δηλαδή, γερμανικά και ιταλικά λόγω διαταγής των δυνάμεων κατοχής, και αργότερα γαλλικά ¨για να εκπολιτισθούμε¨ και να μπορούμε να κυκλοφορούμε άνετα στα σαλόνια του Κολωνακίου.

Επαγγελματική δικτύωση των αποφοίτων μας με αξιοποίηση της εφαρμογής LinkedIn

Ο Σύλλογος Αποφοίτων ΠΣΠΑ συντηρεί διαδικτυακή ομάδα στην εφαρμογή LinkedIn με σκοπό την επαγγελματική δικτύωση των αποφοίτων μελών μας. Για την καλύτερη κατανόηση της λειτουργίας και χρήσης της εφαρμογής αυτής και των δυνατοτήτων της εφαρμογής LinkedIn δημοσιεύουμε σήμερα σχετικό άρθρο που βρήκαμε στο www.kariera.gr και παρουσιάζει τρόπους για να μεγιστοποιήσει ο καθείς ημών την παρουσία του στην εφαρμογή αυτή. Τίτλος: «Μάθε τα πάντα για το LinkedIn και αξιοποίησέ το»

Αν νομίζεις ότι το το LinkedIn είναι απλώς ένας τρόπος για να μαθαίνεις  που εργάζονται οι πρώην συμφοιτητές σου και οι παλιότεροι συνάδελφοί σου κάνεις λάθος. Αν και δεν είναι τόσο δημοφιλές όσο το facebook και το twitter παραμένει το πιο επαγγελματικό εργαλείο κοινωνικής δικτύωσης. Και αυτό γιατί μπορεί να σε βοηθήσει στην αναζήτηση εργασίας, στη δημιουργία του δικτύου επαφών σου και να σε κρατήσει ενήμερο για τα νέα του κλάδου σου. Βέβαια, αν γνωρίζεις πώς να μεγιστοποιήσεις τα οφέλη του LinkedIn μπορεί να σε βοηθήσει σε όλη τη διάρκεια της επαγγελματική σου σταδιοδρομίας και όχι μόνο όταν ψάχνεις δουλειά.

Οι απόφοιτοι του 1948 ανοίγουν και ψαχουλεύουν τη «σακούλα των αναμνήσεων»

[Ακολουθεί ο πρόλογος του ιστορικού αναμνήσεων της τάξης του 1948 (στην φωτογραφία από την τελευταία μέρα τους στο σχολείο), γραμμένος δια χειρός του αποφοίτου Πάνου Γεωργαντά. Ευχαριστούμε θερμά τον ίδιο και τους συμμαθητές του που μοιράζονται μαζί μας τις αναμνήσεις τους...]

Έχουν περάσει πάνω από εξήντα χρόνια από τον Ιούνιο του 1948 όταν καμιά τριανταριά παιδιά αποφοίτησαν από την τελευταία τάξη του Γυμνασίου ΠΣΠΑ που βρίσκεται στην οδόν Σκουφά, απέναντι από τον Άγιο Διονύση στην Αθήνα. Ήταν εποχή μεγάλης τρικυμίας στην Ελληνική κοινωνία, και στην πολιτική ζωή και εξέλιξη της χώρας.

Η Ελλάδα της δεκαετίας του 1940 πέρασε από εμπειρίες μιας απάνθρωπης κατοχής από τα κράτη του Χιτλερικού Άξονος (Γερμανία, Ιταλία), και μια περίοδο φοβερής πείνας τον χειμώνα του 1941 που άφησε πολλές πληγές σε όλα τα κοινωνικά στρώματα της χώρας, και έσπειρε τον θάνατο. Στην πρωτεύουσα, οι θάνατοι από ασιτία πενταπλασιάσθησαν μέσα στην βαρυχειμωνιά, και πολλοί από μας χάσανε δικούς τους ανθρώπους.

Σχολικές αναμνήσεις...

Πολύτιμο κομμάτι της ιστορίας του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών, του σχολείου μας, είναι οι δικές μας αναμνήσεις. Κάποιες από αυτές αποφάσισαν να μοιραστούν μαζί μας οι απόφοιτοι της τάξης του 1948, μιας από τις τάξεις που έζησαν πόλεμο και κατοχή στο ιστορικό κτίριο της οδού Σκουφά. Τις ιστορίες αυτές και το πολύτιμο φωτογραφικό υλικό που τις συνοδεύει, συνέθεσε σε κείμενο ο Πάνος Γεωργαντάς, με την σύμπραξη των συμμαθητών του Κώστα Καρλάφτη, Χρήστου Φατούρου, Κώστα Φιλίππου, Τάκη Γιαμπανά, Γιώργου Γιαννόπουλου και Κώστα Κοντινού. Το υλικό αυτό δημοσιεύουμε στο blog του συλλόγου μας -ταξινομημένo ως «αναμνήσεις της τάξης του 1948»- αρχής γενομένης από σήμερα, με τον πρόλογο της όλης προσπάθειας γραμμένο δια χειρός Πάνου Γεωργαντά. Επιδίωξη μας, εκτός της διατήρησης της μνήμης, η κίνηση αυτή να αποτελέσει παρακίνηση και για αποφοίτους άλλων ετών να συλλέξετε δικές σας αναμνήσεις και να τις μοιραστείτε μαζί μας. Μπορείτε να στέλνετε τα κείμενα και τις φωτογραφίες σας για δημοσίευση στο e-mail του blog μας alumni.pspa@gmail.com

Θερμές και ειλικρινείς ευχές προς όλες και όλους...

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!
Το Δ.Σ. του Συλλόγου

Επίτιμο μέλος του «Παρνασσού» ο μαθηματικός-συγγραφεύς Ευάγγελος Σπανδάγος

Στις 6 Απριλίου 2011, ημέρα Τετάρτη και ώρα 19:00, στην μεγάλη αίθουσα τελετών του "Παρνασσού" (Πλατεία Καρύτση 8, Αθήνα) θα γίνει η τελετή ανακήρυξης ως επίτιμου μέλους του "Παρνασσού", του μαθηματικού–συγγραφέα Ευάγγελου Σπανδάγου (τ. καθηγητή μαθηματικών στο Π.Σ.Π.Α. και μέλος του συλλόγου μας) για το έργο του στον τομέα της Αρχαίας Ελληνικής Μαθηματικής, Αστρονομικής και Φυσιογνωστικής Γραμματείας. Χαιρετισμό θα απευθύνει η Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων κ. Γεωργία Ξανθάκη – Καραμάνου. Για το έργο του Ευαγγέλου Σπανδάγου θα μιλήσει η Αν. Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μάρω Παπαθανασίου η οποία θα παρουσιάσει και το τελευταίο βιβλίο του (το 141ο) με τίτλο "Αρχιμήδους Βίος και έργον". Θα επακολουθήσει ομιλία του τιμωμένου με θέμα: "Ο μύθος για τα Αιγυπτιακά και Βαβυλωνιακά μαθηματικά".

Ομιλία του Ι. Βαρότσου (αποφ. 1963) στην Ένωση Ελλήνων Δικονομολόγων

Την Τρίτη 29.03.2011, στην αίθουσα διαλέξεων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ο δικηγόρος Αθηνών Ιωάννης Βαρότσος, απόφοιτος του 1963 και αντιπρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων του ΠΣΠΑ, δίνει ομιλία με θέμα «η επίδραση της νομολογίας του ΕΔΔΑ στη διαμόρφωση του δικονομικού δικαίου». Η εκδήλωση, με ώρα έναρξης 8:00 μμ, γίνεται στα πλαίσια των τακτικών εισηγήσεων της Ένωσης Ελλήνων Δικονομολόγων, της οποίας μέλος είναι ο ομιλητής συμμαθητής μας.

Ομιλία του Κ. Χολέβα (απόφ. 1974) στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός

Την Πέμπτη 24.03.2011, στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» ο πολιτικός επιστήμων-συγγραφέας Κωνσταντίνος Χολέβας, απόφοιτος του 1974, δίνει ομιλία επ'ευκαιρία της Εθνικὴς Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821. Στον πανηγυρικὸ λόγο του ο κ. Χολέβας θα αναφερθεί στην «διαχρονικὴ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὡς πνευματικὴ προϋπόθεση τοῦ 1821». Την ενδιαφέρουσα εκδήλωση που θα αρχίσει στις 8.10 μμ, θα χαιρετίσει ο Πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου, καθηγητής κ. Μαρκαντώνης, τέως επόπτης του ΠΣΠΑ.